Στις 2 Φεβρουαρίου, στη γιορτή της Υπαπαντής του Χριστού,  γίνεται στο νησί της Αστυπάλαιας το πανηγύρι του μοναστηριού της Παναγιάς της Φλεβαριώτισσας ή της Αγίας Λιβύης, χειμερινό σημείο συνάντησης των Αστυπαλαιωτών με παραδοσιακούς χορούς, φαγητό και άφθονο κρασί. Το μοναστήρι είναι κτισμένο μέσα σε ένα κοίλωμα της πλαγιάς. Μέρος της εκκλησίας βρίσκεται μέσα σε σπηλιά, κτισμένο με αρχιτεκτονική βυζαντινού ρυθμού με χαρακτηριστικό το ξυλόγλυπτο τέμπλο της.

Στο βορεινό τοίχο της, βρίσκεται μέσα σε μια μικρή σπηλιά ένα παρεκκλήσι, όπου πριν χτιστεί ο ναός, σύμφωνα με τη παράδοση, βρέθηκε η εικόνα της Παναγιάς από ένα βοσκό που χρησιμοποιούσε το σπήλαιο για τα ζώα του. Ένα βράδυ βρήκε σε μια κοιλότητα του βράχου την εικόνα της Παναγίας με ένα καντήλι αναμμένο. Σε εξιστορήσεις των ντόπιων, σε μία από τις πολλές παραλλαγές του μύθου, λέγεται ότι ο βοσκός ξαφνιάστηκε και μετέφερε την εικόνα στη Χώρα, δύο ώρες απόσταση από το σημείο, ώστε να την δείξει στους συγχωριανούς του. Την επομένη που πήγε πάλι στα ζώα του, αντίκρισε στο ίδιο σημείο την ίδια εικόνα, αν και την είχε αφήσει στη Χώρα. Πιστεύοντας ότι η Παναγία σαν από θαύμα επέστρεψε μόνη της αποφάσισε να την σκεπάσει με ένα σακί ή ύφασμα ώστε να μην δει το δρόμο… Την επόμενη μέρα η εικόνα της Παναγίας βρέθηκε στο ίδιο σημείο. Κάπως έτσι αποφασίστηκε να χτιστεί η εκκλησία στην συγκεκριμένη τοποθεσία. Στη συνέχεια, στη βόρεια πλευρά χτίστηκαν τρία μικρά κελιά που παλιά φιλοξενούσαν όσους διανυκτέρευαν για το πανηγύρι και ένας επιπλέον λειτουργικός χώρος για τις ετοιμασίες του πανηγυριού.  Μετά τη λειτουργία προσφέρονται παραδοσιακά εδέσματα και άφθονο κρασί, συνοδεία ζωντανής μουσικής.

(photo credits: livetotravelandtaste.com)